Konu Tarihi: 23.11.2010- 22:20

  

---

Gün Gelir Bir Kelebek Konar Yüreğine

Hayatın en büyük armağanıdır sevgi bizlere..!
Tabi kıymetini bilene,
Sevgi tadında yaşamak,sıkıntı,mutluluk,acı,tatlı,iyi kötü günlerde,
Bunları paylaşabileceğin birinin olduğunu,
Ayrı bedende de aynı şeyleri yaşadığın,
Candan birinin olduğunu bilmek….
işte bu rabbimizin bize sunduğu en
Güzel ikramdır.
Yaşamak inanmak, yaşam ve mücadele etmek,
İnsani ve ilahi değerleride göz önünde bulundurarak,
Kendimizi ve insanları sevmek,güzellikler kazanmak,birbirimizi sevmek,
İyi günde de kötü günde de bir arada olmak,
Dünyadaki ilişkilerin çoğunun artık çıkar ve menfaat üzerine kurulduğuna, çoğu ilişkilere Bencillik ve kibrin hakim olduğuna,
Hepimiz şahidiz, maalesef.
Herkes de bu gidişattan şikayetçidir.
Ama ne varki insanın uzun seneler aradığı,
Ancak bir türlü bulamadığı bazı insanlar da çıkabilir karşısına,
Ki onları görür görmez bunun değerini bilmeli,
Samimi ve dürüstçe yürütmeli bu güzel sevgi veya dostluğu…
İnsanlar hakkında teşhis koymak zordur.
Lakin insanların gerçek kişiliğinin, kişinin sözlerinde, dilinde,eylemlerinde, Saklı olduğu gerçeğini de unutmamak gerekir.
O yüzden elimize geçen fırsatı harcamadan,
İyi niyetle değerlendirmek gerekir.
Gün gelir bir kelebek konar insanın yüreğine,
Hiçbir ağırlık vermez, acıtmaz,üşütmez,kırıp dökmez
Tam tersine umutlandırır,şevklendirir,sevgiyi,sevmeyi,
Sevilmeyi,dostluğu,kalple muhabbeti, ilim,irfan,insanlık,ahlak..
Kısacası aklın alabileceği her şeyi bünyesinde barındıran,
Mutlu eden,karşısındaki 'nin mutluluğun dan mutlu,
Mutsuzluğundan mutsuz olan …..
işte onu bulduğu an değerini bilmeli insan…
Sevmek güzel bir duygudur ancak,
Sevilmeyi hak etmek sevgiyle yanıp erimek
İş te bu çokdaha özel bir duygudur.
Gerçek dostlar, dostluğun en güzelini dostlarıyla yaşayanlardır,
Merçek sevgiler de ise elzem olan sevdiği için mum olabilmektir.
Her şeyin bir sonu vardır,
Önemli olan son bulduktan sonrada, son bulmamış gibi,
Son bulmadan önceki duyguların devamlılığını yitirmemesi,
Ömür boyu kalbe nakşolan hislerin canlı birer hatıra olarak,
Hayatiyetini koruması, devam etmesi,güzelliklerin kaybolmamasıdır.
İnanıyorum ki bu satırlar, insanın kalbine giden yolu gösterecektir.
Ama varmak için yürümek,
Onu anlamak ve ona inanmak gerekir.

Atakan Korkmaz