Konu Tarihi: 27.11.2010- 23:05

  

---

Sazıma (Aşık Veysel)

Ben gidersem sazım, sen kal dünyada

Gizli sırlarımı âşikâr etme.

Lâl olsun dillerin söyleme yâda

Garip bülbül gibi âh ü zâr etme



Gizli dertlerimi sana anlattım.

Çalıştım sesimi sesine kattım.

Bebe gibi kollarımda yaylattım.

Hayali hâtır et beni unutma



Bahçede dut iken bilmezdin sazı

Bülbül konar mıydı dalına bazı?

Hangi kuştan aldın sen bu avâzı

Söyle doğrusunu gel inkâr etme.



Benim her derdime ortak sen oldun

Ağlarsam ağladın, gülersem güldün

Sazım bu sesleri turnadan m’aldın?

Pençe vurup sarı teli sızlatma.



Ay geçer, yıl geçer uzarsa ara

Giyin kara libâs yaslan duvara

Yanından, göğsünden açılır yara

Yâr gelmezse yaraların elletme.



Sen petek misâli Veysel de arı

İnleşir beraber yapardık balı,

Ben bir insanoğlu sen bir dut dalı

Ben babamı, sen atanı unutma.

Âşık Veysel

internetten alıntıdır