Konu Tarihi: 28.03.2011- 20:31

  

---

Hz. Yusuf'un güzelliği, fevkalâdeydi. Hz. Adem'e çok benzerdi. Mısır sokaklarında gezerken, yüzünün pırıltısı, güneş ışıklarının yansıması gibi duvarlara aksederdi. Bir kimse, onun yüzüne bakmak istese, hemen gözlerini çevirmek zorunda kalırdı. Bütün bunlara rağmen Hz. Yusuf'a güzelliklerden sadece bir parça verilmişti. Son peygamber Hz. Muhammed (S.A.V.)'a ise tamâmı verilmişti. Eshâb-ı Kirâm, Peygamber Efendimiz'e; «Siz mi güzeldiniz, Yusuf Aleyhisselâm mı güzeldi?» diye sorduklarında Peygamber Efendimiz, «Kardeşim Yusuf, benden sabih (güzel); ben ondan melihim (sevimliyim). Onun görünen görünen güzelliği,benim görünen güzelliğimden çoktur.» buyurdu.

Eshâb-ı Kirâm'ın gençleri, Hz. Aişe vâlidemize Peygamberimiz Sallallâhu aleyhi ve sellem)'in güzelliğini sorduklarında, Hz. Aişe, şu şiiri söylemiştir;

«Ve lev semia ehlü Mısre evsâfe haddihî.
Lemâ bezelû fî sevmi Yûsufe min nakdin.
Levîmâ Zelihâ lev reeyne cebînehû,
Le âserne bilkat'il kulûbi alel eydi.»

Anlamı: "Mısır'dakiler, onun yanaklarının güzelliğini işitmiş olsalardı, Hz. Yusuf'un pazarlığunda hiç para vermezlerdi. Yani bütün mallarını, O'nun (S.A.V.) yanaklarını görebilmek için saklarlardı. Zelihâ'yı kötüleyen kadınlar, O'nun (S.A.V.) parlak alnını görseydi, ellerinin yerine kalplerini keserlerdi de acısını duymazlardı." [1]

Hz. Yusuf'un üç çeşit mûcizesi vardı;

1. Hz. Yusuf'un konuşması, pek şirin, çok tatlı olduğu için herkesin kalbi ona meylederdi. Onun tatlı sözleri karşısında iman eden pek çoktu.
2. Hz. Yusuf'un yüzü, güneş gibi nûrluydu. Hatta bir kimse, yüzüne bakmak istese, hemen gözlerini çevirmeye mecbûr olurdu. Bu nûrun tesiriyle, yâni başkasına sirâyetiyle huzûruna getirilen âmânın (gözleri görmeyen bir kişinin) hemen gözleri görmeye başlamıştı.
3. Hz. Yusuf'un duası, bereketiyle ağaçların yapraklarından güzel kumaş olmuştu. Huzuruna bit büyük kişi gelmiş; «Şu gördüğümüz ağaçların yaprakları, birbiriyle birleşip güzel bir kumaş olsun.» diye mucize teklifinde bulunmuştu. Hz.Yusuf, öyle dua edince, kıymet biçilmez bir kumaş olmuştur.

Hz. Yusuf'un hayatı, başından geçenler ve hikmetleri, Kurân-ı Kerîm'de "Ahsen'ül-Kasas" (kıssaların en güzeli) diye medhedilen Yusûf sûresinde bildirilmiştir. Bu sûrede, Yusuf Aleyhisselâm'ın başına gelenlerle, kavuştuğu ihsanlardan bahsedilir. Hasedin noksanlık ve Allah-u Teala'nın mahrumundan mahrum kalmaya, sabrın ise sıkıntı ve gâmlardan kurtulmaya sebep olduğu; Hz. Yakup'un sabrettiği için maksâdına kavuştuğu, Yusuf Aleyhisselâm'ın sabrı ve doğruluğu anlatılmaktadır.[1]