Konu Tarihi: 20.11.2010- 17:59

  

---

Kuran olmasaydı, ben ne yapardım?
Onunla pakladım, kalbimi kirden.
Onunla arındım, gizli kibirden.
Onunla açıldı, ufuklar birden.
Cehalet yaramı onunla sardım.
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?

Şu nankör nefsimden, neler çekti can.
Her türlü şehveti süsledi şeytan.
Kör karanlıklarda kaybolduğum an.
Sesime ses verdi, tuttu elimden.
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?

Onunla çevirdim, Hakka yüzümü.
Açtım âlemlere, gönül gözümü.
Onda duydum; “Kâlu Bela” sözünü.
Fıtratın sırrına onunla vardım;
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?

Türbelere bez bağladım, mum yaktım.
Falcılara gaybı sordum, nal çaktım.
Nazar dedim, kapılara nal çaktım.
Türlü türlü yanlış yollara saptım.
Hiç haberim yoktu, şirkten küfürden;
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?

Çöllerde onunla vakfeye durdum.
Şeytanın şerrine, tuzaklar kurdum.
Fitneyi her yerde, onunla vurdum.
Ruhumu bataktan çekip çıkardım.
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?

Gün oldu, hicâbı yerlere çaldım.
Unuttum ölümü, işlere daldım.
En zorlu günümde ortada kaldım.
Bir gün nasuh tövbesiyle uyandım.
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?

Ona sordum, nefsimdeki riyayı.
Dünya denen iki günlük rüyayı
Ona sordum, edep ile hayâyı.
Hidayet harcımı, onunla kardım.
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?

Sordum: Ölüm nedir? Dedi; çok yakın;
Dosta kavuşmaktır, hiç korkma sakın;
Yeter ki o takva tacını takın.
Şükür korkmuyorum artık ölümden;
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?
Kaygılanma dedi, kabirden yana.
Yüce Peygamber’den müjde var sana.
Cennet bahçesidir, her müslümana.
Yeter ki sen yürü Nebi izinden
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?

O’na sordum, dehşetini mahşerin.
O hercü mercini, göklerin yerlerin,
O’na sordum, gafletini beşerin
Zilletin zinciri, kırdım kopardım.
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?

O’nunla terk ettim, hevâ hevesini.
O’nunla dost bildim, ilahi sesi
O göstermeseydi gerçek adresi
Şimdi ben kim bilir neye tapardım.
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?

Aşk’ı sordum, o’na mâşuku sordum.
Mescidi Aksa’da kıyama durdum.
Arşa secde secde köprüler kurdum
Her seher melekleri şahid gördüm
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?

O’nsuz çâre yoktu, hiçbir yareye.
O’nsuz her yol çıktı, bir harabeye
O döndürmeseydi, beni Kâbe’ye
Kim bilir ben hangi yöne sapardım.
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?

İmama baş eğdi, artık kuşkular.
Allah rızasına döndü coşkular.
Durdu fırtınalar, duruldu sular.
Cemâl istiyorum, şimdi rabbimden
Kur’an olmasaydı, ben ne yapardım?

Facebooktan alıntı

Aşk topuklarından etine kadar işlemiş bir nasırdır.
Ya canın acıya acıya adım atacaksın ya da canını acıta acıta söküp atacaksın.
Her iki yolda da tek bir gerçek olacak.Canın çok ama çok acıyacak.

Hz. Mevlana